آنتونی گائودی کیست؟
بزرگ مرد تاریخ هنر و معمار معروف، آنتونی گائودی، هنر معماری را با طبیعت تا همیشه آشتی داد. سبک خاص و منحصربفرد او، یکی از خلاقانهترین متدها را پیش پای معماران معاصر قرار میدهد. سبکی که ناب و خالص است. پر از انرژی حیات و شور زندگی است.
او هم از آن دسته از نوابغ جهانی است که خود در شیوه معماریاش حل شده است. ساختمانهای بینظیری که از او به جا مانده است، کاملا هویت مستقلی از خود به نمایش میگذارند.
دنیای نوین معماری به او نیاز داشت تا برای همیشه با طبیعت آشتی کند. آنتونی گائودی نور خورشید را به داخل بنا دعوت میکند. و این همان گرمی نابی است که در تمامی آثار او به روشنی دیده میشود. در ادامه با آئین لایف همراه باشید.
آثار معماری معمار نابغه حال و هوای معماری خاورمیانه را با خود دارد. و این در نوع خود بسیار جالب توجه است.
معمار خدا، لقبی است که آیندگان به او دادند! او علاقه بسیاری به دین و البته طبیعت داشت. و در سالهای پایانی عمرش هم بیشتر خود را در دین و آموزههای دینی غرق ساخته بود. شاید طراحی و ساخت کلیسای ساگرادا فامیلیا که تا زمان مرگش هرگز به پایان نرسید، در این میان نقش مهمی ایفا کرده باشد.
از شما دعوت میکنیم تا همسفر آئین لایف شوید تا با هم در اعجاز معماری سبک آنتونی گائودی سهیم باشیم.
آنتونی گائودی در گذر زندگی! از تولد تا مرگ
در سال ۱۸۵۲ در استان کاتالونیا به دنیا آمد. وضع مالی خانوادهاش چندان تعریفی نداشت. شاید برایتان جالب باشد که بدانید که شغل پدرش که مسگر بود، در روند رشد و خلاقیت او تاثیر بسیاری داشت. او علاقه بسیاری به معماری و هنر از خود نشان میداد و این مسئله او را به تحصیل در این رشته کشانید.
به سبب علاقه و استعدادی که داشت در فاصله بین سالهای ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۸ در مدرسه معماری بارسلونا تحصیل کرد. او دانشآموز متوسطی در آکادمی بود. و به خاطر استفاده از لوازم نه چندان مرغوب همیشه مورد انتقاد قرار میگرفت.
وی شخصیت منزوی و محافظه کاری داشت. و شاید ابتلا به بیماری رماتیسم در این میان نقش داشت. این بیماری مزمن او را در نهایت به سمت گیاه خواری سوق داد.
خاطرات تلخ از دست دادن مادر و برادرش که به تازگی از رشته پزشکی فارغالتحصیل شده بود به دفعات بر روحیه و سبک معماری او تاثیر گذاشت.
نابغه معماری که در جوانی به شیکپوشی و جذابیت شهرت داشت، در روزگار پیری چندان توجهی به لباس پوشیدن خود نمیکرد. در بسیاری از اوقات این بیتوجهی موجب میشد تا با افراد ولگرد و یا گدایان اشتباه گرفته شود.
متاسفانه همین مسئله موجب شد تا بعد از تصادف با تراموا به سرعت شناسایی نشود. او را خیلی دیر به بیمارستان رساندند. و به دنبال این سانحه تلخ در سال ۱۹۲۶ و به فاصله چند روز، دیده از جهان فرو بست. و به این ترتیب تاریخ هنر و معماری یکی دیگر از نوابغ خود را از دست داد. خاکستر پیکر او در سرداب کلیسای ساگرادا فامیلیا به خاک سپرده شده است. جایی که آخرین شاهکار این نابغه به شمار میآید!
آثار معماری
در دو سال پایانی تحصیلاتش، به عنوان کارآموز در کنار معماران بزرگی چون فرانسیس دل ویلار و فونتسره به طراحی مشغول شد و تجربههای بینظیری را در این مدت کوتاه کسب نمود.
او با اعتماد به نفسی که در این دو سال اخیر به دست آورده بود، بلافاصله پس از فارغالتحصیلی، دفتر طراحی خود را تاسیس نمود. و به عنوان اولین کار رسمی و منحصربفردش، نمایشگاه پاریس را طراحی کرد. این پروژه راه او را برای گرفتن کارهای بیشتر هموار ساخت.
آثار معمار جوان در ابتدای ورود خود به دنیای معماری و طراحی، با آنچه در سالهای بعد به انجام رسانید بسیار متفاوت بود. اولین آثار طراحی آنتونی گائودی در میدان Reial در شهر بارسلون قرار دارند. تیرهای چراغ برقی که روشنی بخش شبهای گرم و صمیمی کافهها و رستورانهای اطراف این میدان هستند، برای همیشه نام او را روشن نگاه خواهند داشت.
کازا ویسنس یکی از اولین خانههایی بود که توسط این معمار جوان طراحی گردید. از آنجا که این بنا برای یک زوج کارخانهدار طراحی میشد، میبایست به مقدار کافی خاص و منحصربفرد باشد. از این رو وی تصمیم گرفت تا به نوعی شغل آنها را در اجرای پروژه پیاده سازی نماید.
کارفرما کارخانه سرامیک داشت. از این رو معمار جوان از سبک معماری اسلامی بهره گرفت تا بتواند شاهکار منحصربفردی را خلق نماید. این روزها این خانه تبدیل به موزه شده است. و اگر گذرتان به شهر بارسلونا افتاد، حتما به دیدن آن بروید. او با طراحی این خانه زیبا، در حقیقت توانست سبک خاص خود را معرفی کند.
منبع : Britannica
به وضوح می‌توان مشاهده کرد که معماری آنتونی گائودی بیشترین شباهت را به هنر سورئالیستی دارد. تلاش او برای ساختن بناهایی که الهام بخش طبیعت بودند، او را به خلق شاهکار ساختمانهای معروف کازامیلا و کازاباتلو رسانید. هر دوی این بناها با نمایی که از معماری آن روزها فاصله بسیاری داشت طراحی شده‌اند. و یادآور درختان و دریا هستند.
طراحی و ساخت کاخ اپیسکوپال هم یکی دیگر از طراحی‌های خاص و درخشان در کارنامه این معمار نابغه به شمار می‌رود. این بنا به دستور اسقف استورگا، و در همین منطقه ساخته شده است.
نمای بیرونی آن بسیار شبیه به یک قلعه است. و ردپای معماری نئوگوتیک و مدرن در آن کاملاً مشهود است. شروع طراحی و ساخت این بنا در سال ۱۸۸۷ بوده است. اما فراز و نشیبهای بسیاری بر سر راه ساخت آن موجب شد تا تکمیل بنا در سال ۱۹۶۰ به انجام برسد. شیشه‌های رنگی، ستون‌های سراسر تزئینات، سقف‌های بزرگ از جمله ویژگی‌های بارز این کاخ به شمار میآید.
کلیسای کلونیا گوئل از دیگر آثار معروف به جا مانده از این معمار بزرگ است. ساختمان به شکل بیضی ساخته شده است. و سرداب آن دارای ۵ راهرو می‌باشد. این راهروها از سنگ بازالت ساخته شده‌اند و همین نکته موجب میشود تا حس یک بنای باستانی به وجود بیاید. نکته جالب طراحی این بنا مربوط به شکل پنجره‌های آن است که از دیوار بیرون آمده‌اند. ساخت این بنا در سال ۱۸۹۸ آغاز گردید و در سال ۱۹۱۴ به پایان رسید.
فینکاگوئل یکی دیگر از آثار این معمار بزرگ است. این بنا شامل دو ساختمان می‌باشد که با یک دروازه آهنی به یکدیگر متصل شده‌اند. معماری آسیای شرقی به همراه معماری مدرن به صورت تلفیقی در طراحی این بنا مورد استفاده قرار گرفته است. طراحی دروازه ورودی این بنا به شکل یک اژدها یکی از دلایل شهرت آن به شمار می‌رود.
در سالهای پایانی عمر، او با تجربه‌ای که در سایه سالها کار و فعالیت اندوخته بود، بر روی پروژه کلیسای ساگرادا فامیلیا مشغول به کار شد. طرح جالب و پیچیده آن بسیار خلاقانه و منحصربفرد است.
طراحی بخش داخلی کلیسا به شکل صلیب است و اگر فرم برج‌ها را در نظر بگیریم، به خوبی می‌توان دید که آنها به شکل جنگلی از متریال و مصالح معماری طراحی شده‌اند. نمای بیرونی این کلیسا هم در نوع خود بی‌نظیر است.
این بخش همچون یک روایتگر تاریخی پر از نمادها و نشانه‌هاست. و ماجراهایی از تولد عیسی مسیح، اتفاقات مذهبی و داستانهایی که در کتب مذهبی آمده است را روایت میکند. متاسفانه او هرگز نتوانست ساخت این بنا را به پایان برساند.
اما به دستور مقامات، قرار شده است ساخت این بنای منحصربفرد تا سال ۲۰۲۷ که مصادف با یکصدمین سالگرد تولد او است، به پایان برسد. هرچند در گذر روزهای جنگ طراحی اصلی آن گم شده است اما معماران در تلاشند تا کلیسای ساگرادا فامیلیا را آنگونه که او دوست داشت به پایان برسانند.
افتخاراتی که تا پس از مرگش کسب کرد!
شاید تلخی قصه وی این باشد که هنر معماری تا سالها پس از مرگش به صورت کامل منسوخ شد و از مد افتاد. اما این قصه پایان خوشی داشت!
در سال ۱۹۶۰ سنت هنر معماری آنتونی گائودی، باردیگر احیا گردید. و سبک او مورد توجه منتقدان در سراسر جهان قرار گرفت. و این روند تا به آنجا پیش رفت که بخشی از آثار او در میراث فرهنگی یونسکو ثبت گردید. برخی از این آثار ثبت شده، عبارتند از:
- پالائو گوئل در سال ۱۹۸۴
- پارک گوئل در سال ۱۹۸۴
- کازا میلا در سال ۱۹۸۴
- کازا ویسنس در سال ۲۰۰۵
- کازا باتلو در سال ۲۰۰۵
کلام آخر
در میان آثار بزرگان جستجو کنید. و هر چقدر بیشتر بگردید و ببینید باز هم دوست دارید بدانید و ببینید و بگردید! و باور کنید که این دیدن برای همه افرادی که در جستجوی ایده‌های ناب هستند، همچون گنجینه‌ای ارزشمند اما ناپیداست!
دیدن آثار بزرگان همواره چراغ راه خوبی است تا راه خودمان را برویم و باور کنیم که هنر و خلاقیت هیچ مرزی نمی‌شناسد! دیدی که با تماشای آثار بزرگان دنیای هنر و کند و کاو در آثارشان به دست می‌آوریم بسیار ارزشمند است.
یکی از بزرگان تاریخ هنر معماری که نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری معماری مدرن دارد، آنتونی گائودی است. نور و روشنی به وضوح در آثار او دیده میشود. معماری او حال و هوای خاورمیانه را در دل اروپا به زیبایی هر چه تمام‌تر به نمایش می‌گذارد.
ایده‌های ناب و بکر او که از طبیعت الهام گرفته است، آنتونی را به مردی به وسعت تاریخ مبدل ساخته است. زندگی، مرگ، آثار و جوایز و افتخاراتش برای همیشه در تاریخ هنر به زیبایی ماندگار شده است. به امید آنکه توانسته باشیم حق مطلب را به خوبی ادا کنیم، از همراهی شما با آئین لایف، متشکریم.
